Το υδρογόνο δεν είναι από μόνο του κατ' ανάγκην ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, καθώς είναι ένας δευτερογενής φορέας ενέργειας που παράγεται από πρωτογενείς πηγές. Ωστόσο, όταν το υδρογόνο παράγεται με χρήση ανανεώσιμης ενέργειας—όπως μέσω ηλεκτρόλυσης που τροφοδοτείται από ηλιακή, αιολική ή υδροηλεκτρική ενέργεια—μετατρέπεται σε «ανανεώσιμο υδρογόνο» ή «πράσινο υδρογόνο». Αυτή η διάκριση έγκειται στη διαδικασία παραγωγής του: το κύκλο ζωής του ανανεώσιμου υδρογόνου συνδέεται με τη συνεχή αναπλήρωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, εξασφαλίζοντας μηδενικές καθαρές εκπομπές άνθρακα. Η ανανεώσιμη ιδιότητά του ενισχύεται περαιτέρω από τον ρόλο του ως μέσου αποθήκευσης ενέργειας για διακοπτόμενες ανανεώσιμες πηγές, επιτρέποντας τη μετατροπή της περιττής ηλιακής ή αιολικής ενέργειας σε υδρογόνο και την αργότερη επαναχρησιμοποίησή του, επεκτείνοντας αποτελεσματικά τη χρησιμότητα της ανανεώσιμης ενέργειας. Έτσι, ενώ το υδρογόνο ως μόριο δεν είναι ανανεώσιμο, η σχέση του με την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας το καθιστά ακρογωνιαία πέτρα των συστημάτων ανανεώσιμης ενέργειας.