Το υδρογόνο και η αιολική ενέργεια μοιράζονται μια συμβιωτική σχέση που είναι κεντρική στην παγκόσμια ενεργειακή μετάβαση. Οι πηγές ανανεώσιμης ενέργειας - ηλιακή, αιολική, υδροηλεκτρική - παρέχουν την καθαρή ηλεκτρική ενέργεια που απαιτείται για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου μέσω ηλεκτρόλυσης, καθιστώντας την ανανεώσιμη ενέργεια το θεμέλιο της βιώσιμης παραγωγής υδρογόνου. Αντιστρόφως, το υδρογόνο δρα ως μια ζωτική λύση αποθήκευσης για την ανανεώσιμη ενέργεια, αντιμετωπίζοντας την εγγενή διακοπτόμενη φύση της: η περιττή ενέργεια που παράγεται κατά τη διάρκεια αιχμής παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας μετατρέπεται σε υδρογόνο, το οποίο μπορεί να αποθηκευτεί και αργότερα να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας, δημιουργώντας ένα κλειστό "ηλεκτρική ενέργεια-σε-υδρογόνο-σε-ηλεκτρική ενέργεια" κύκλο. Η ολοκλήρωση αυτή ενισχύει την αξιοπιστία και την κλιμάκωση των συστημάτων ανανεώσιμης ενέργειας, επιτρέποντας μεγαλύτερη διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών στο ενεργειακό μείγμα. Επιπλέον, το υδρογόνο επιτρέπει στην ανανεώσιμη ενέργεια να επεκτείνει την εμβέλειά της σε τομείς όπως η βαριά βιομηχανία και η μακρινή μεταφορά, οι οποίοι είναι δύσκολο να ηλεκτροδοτηθούν άμεσα, ενισχύοντας περαιτέρω τον συνδυασμό τους στην αποεμπλοκή.