Zeleni vodik je po svojoj prirodi neutralan u pogledu emisije ugljika, jer njegov cijeli životni ciklus — od proizvodnje do krajnje upotrebe — ne proizvodi neto emisije ugljika. Proizvodi se elektrolizom vode uz pomoć električne energije iz obnovljivih izvora poput sunca, vjetra ili vodne energije, pri čemu se potrošavaju samo voda i čista energija, a kao nusproizvod oslobađa kisik. Kada se zeleni vodik koristi — bilo u gorivnim ćelijama za proizvodnju električne energije, u industrijskim procesima ili za grejanje — on reaguje sa kisikom i proizvodi energiju i vodu, bez emisije ugljen-dioksida ili drugih stakleničkih gasova. Ovaj zatvoreni ciklus osigurava da se u atmosferu ne doda dodatni ugljik, što ga razlikuje od sivog vodika (proizvedenog iz fosilnih goriva sa visokim emisijama) ili plavog vodika (zasićenog fosilnim gorivima uz zadržavanje ugljika, koji i dalje ima preostale emisije). Kao nosilac energije koji je neutralan u pogledu emisije ugljika, zeleni vodik ključan je za postizanje globalnih klimatskih ciljeva i omogućava sektorima poput teške industrije i dugih transportnih putanja da se dekarbonizuju tamo gdje je direktna elektrifikacija ograničena.